فروش طرح توجیهی،طرح اشتغال زایی،راه اندازی طرح پرورش تشی09198000513

فروش طرح توجیهی،طرح اشتغال زایی،راه اندازی طرح پرورش تشی09198000513

تَشی به تعدادی از جوندگان با جثه کوچک تا متوسط با از زیرراسته تشی‌شکلان گفته می‌شود که دارای پوشش خاردار بر پشت خود هستند و از آن برای دفاع در برابر مهاجمان بهره می‌گیرند. این پستانداران به دو گروه عمدهٔ تشی‌های بر قدیم (Hystricidae) و تشی‌های بر جدید (Erethizontidae) تقسیم می‌شوند.
در ایران، نام «تشی» اغلب به تشی هندی گفته می‌شود که بزرگترین پستاندار جونده این کشور به شمار می‌آید. در شمال ایران این حیوان به وفور یافت میشودو همچنین گونه‌ای نادر از آن که شباهت زیادی به مورچه خوار دارد در روستای گتاب از نواحی بابل در استان مازندران دیده شده است.
جوجه‌تیغی یا خارپشت به جانوران پستانداری گفته می‌شود که در خانواده خارپشت‌ها (نام علمی: Erinaceidae ) قرار می‌گیرند. جوجه تیغی‌ها از پستانداران اولیه به شمار می‌روند و مثل اغلب آن‌ها به زندگی شب‌زی و رژیم غذایی حشره‌ خواری خو گرفته‌ است. نزدیک‌ترین خویشاوندان این جانور حشره‌ خوارها هستندجوجه‌تیغی یا خارپشت به جانوران پستانداری گفته می‌شود که در خانواده خارپشت‌ها (نام علمی: Erinaceidae ) قرار می‌گیرند. جوجه تیغی‌ها از پستانداران اولیه به شمار می‌روند و مثل اغلب آن‌ها به زندگی شب‌زی و رژیم غذایی حشره‌ خواری خو گرفته‌ است. نزدیک‌ترین خویشاوندان این جانور حشره‌ خوارها هستند.
تغذیه و زیستگاه جوجه تیغی زیستگاه طبیعی جوجه تیغی ها مناطق وسیعی در آفریقا و جنوب اروپاست جوجه تیغی عمدتاً حشره‌خوار است و غذای اصلی آن را بی‌مهرگان مانند حشرات و لارو آن‌ها و حلزون و کرم خاکی تشکیل می‌دهد. گاهی از مهره‌داران کوچک مثل قورباغه، موش و مارمولک و تخم پرندگان، و همین‌طور غذاهای گیاهی مثل ریشه علف‌ها، میوه‌ها و قارچ نیز تغذیه می‌کنند. جوجه ‌تیغی‌ها غذای خود را عمدتاً به کمک حس بویایی می‌یابند و در مقایسه با اندازه جثه‌شان زیاد غذا می‌خورند جوجه تیغی‌ها قادرند تا یک سوم وزن خود را در یک روز غذا بخورند! جوجه تیغی ها در سرمای زمستان هنگامی که غذای دیگر به وفور در دسترس نیست زمستان‌خوابی می‌کنند و از ذخیره چربی که در فصل فراوانی غذا ذخیره کرده‌اند استفاده می‌کنند.
جوجه تیغی‌ها سالی یک بار تولید مثل می‌کنند و در هر نوبت بین ۴ تا ۷ فرزند به دنیا می‌آورند. وزن نوزادان هنگام تولد بین ۳ تا ۲۵ گرم است. به صورت معمول، جوجه تیغی ماده وظیفه محافظت و نگهداری از فرزندان را بر عهده می‌گیرد در حالی که جوجه تیغی نر سعی در خوردن بچه‌ها دارد! پس از گذشت سه تا هفت هفته، بچه‌ها به حال خود رها می‌شوند و مستقل خواهند شد. جوجه تیغی‌ها به طور میانگین حدود سه تا هشت سال در دل حیات وحش عمر می‌کنند.

وضعیت بقا جوجه تیغی طبق گزارشات سازمان بین المللی حیات وحش، جوجه تیغی‌ها در دسته «کمترین نگرانی» قرار می‌گیرند. این بدان معناست که جوجه تیغی‌ها از نظر وضعیت بقا در حالت بسیار خوبی قرار دارند و به هیچ وجه در معرض خطر انقراض نیستند. گونه‌های جوجه تیغی جوجه تیغی‌ها گونه‌های مختلفی دارند که وزن و اندازه آن‌ها نیز نسبت به گونه متفاوت است. در کل ۱۵ گونه جوجه تیغی وجود دارد که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به جوجه تیغی اروپایی، جوجه تیغی صحرایی، Atelerix ،Erinaceus و Hemiechinus اشاره کرد. در شمال ایران نیز نوعی جاندار جونده از خانواده جوجه تیغی زندگی می کند که مردم محلی آنرا تشی یا چوله می نامند که از جوجه تیغی بزرگتر است و تیغ های نرمی دارد از نظر زیست شناسی جزء دسته خارپشت ها طبقه بندی می شود .
کاربرد جوجه تیغی مهمترین استفاده‌ای که می‌توان از جوجه تیغی کرد در کنترل آفات در کشاورزی است به‌طوری‌که هر عدد جوجه تیغی قادر است ۲۰۰ گرم حشره را در هر شب خورده و بدین طریق به کنترل آفات و حشرات در کشاورزی کمک کند. همچنین می توان از آن به عنوان حیوان خانگی هم استفاده کرد چون به راحتی در قفس زندگی می کند و با انسان ها رابطه برقرار می کند . با اینحال جوجه تیغی در بسیاری از فرهنگ ها یک منبع غذایی است. در مصر باستان و دستورهای آشپزی قرون وسطی نیز استفاده از گوشت جوجه تیغی دیده می شود . هنوز هم این حیوان در آسیا و افریقا برای کاربرد در طب سنتی فروخته می شود . در خاومیانه و در کشورهایی مانند ایران و تاجیکستان معتقدند که گوشت جوجه تیغی آسم و روماتیسم و آرتریت را درمان می کند . در مراکش استنشاق دود پوست و تیغ ها برای درمان تب , ناتوانی جنسی مردها و بیماریهای ادراری استفاده می شود . خون این جانور برای درمان عفونت قارچی , ترک پوستی و زگیل بکار می رود . در رومانی مردم گوشت جوجه تیغی را بصورت آب پز یا سرخ شده می خورند و از خون و چربی آن به عنوان دارو استفاده می کنند .
خواص گوشت جوجه تیغی!
 در رابطه با خواص گوشت جوجه تیغی گفته شده که در درمان آسم و بیماری های مفصلی مفید است. آسم آلرژیک بیماری شایعی است که با علائمی همچون سرفه و تنگی نفس و عفونت ریه ها بروز می کند و به‌تازگی شیوع آن در کودکان به دلیل تماس با آلرژن ها افزایش یافته است . به دلیل اثرات جانبی کمتر داروهای گیاهی نسبت به داروهای شیمیایی داروهای مختلفی در طب سنتی برای درمان آسم آلرژیک وجود دارد . بر اساس گزارش های غیر رسمی، در برخی از کشورها از جمله ایران مردم محلی معتقدند که گوشت جوجه تیغی می تواند بیماری آسم را بطور کامل بر طرف کند اما باید گفت که گوشت این جانور نه تنها در درمان آسم بی تأثیر است بلکه پروتئین های موجود در گوشت جوجه تیغی می تواند در افراد حساس به آلرژن ها و مبتلا به آسم شدید , باعث تشدید بیماری و حملات آسم شود . حتی گوشت این جانور می تواند جزء مواد غذایی آلرژی زایی باشد که منتهی به آسم شود . علاوه بر این آلودگیها و انگل های موجود در گوشت جوجه تیغی ریسک فاکتورهای خطرناکی برای استفاده از آن هستند زیرا جوجه تیغی در محیط آزاد زندگی می کند و در معرض انواع آلودگیها است . حلال یا حرام بودن مصرف گوشت جوجه تیغی تاکنون از نظر علمی مفید بودن گوشت جوجه تیغی حتی با مصرف گوشت جوجه تیغی پرورشی و سالم که در برخی کشورها وجود دارد اثبات نشده است و کنترل بیماری سل فقط از طریق دارو و تکنیک های پیشنهادی امکان پذیر است بنابراین کشتن این حیوان برای یک کار بیهوده از نظر اخلاقی و انسانی درست نیست.علاوه بر این لازم به ذکر است که خوردن گوشت جوجه تیغی در دین اسلام حرام است.

تشی پرورش,تاسیس مزرعه تشی و جوجه تیغی,فروش طرح توجیهی تشی,قیمت تشی09198000513

تشی پرورش,تاسیس مزرعه تشی و جوجه تیغی,فروش طرح توجیهی تشی,قیمت تشی09198000513

تشی پرورش,تاسیس مزرعه تشی و جوجه تیغی,فروش طرح توجیهی تشی,قیمت تشی09198000513

تشی پرورش,تاسیس مزرعه تشی و جوجه تیغی,فروش طرح توجیهی تشی,قیمت تشی09198000513

 ایران دارای تعداد زیادی بیماران تنفسی و جانبازان شیمیایی است که باید روزانه از داروهای شیمیایی با عوارض خطرناک استفاده کنند ولی می توان با پرورش تشی گوشت آن را در صورت نظارت و بررسی و موافقت کارشناسان جایگزین داروهای شیمیایی کرد. آیا این اصلاح الگوی مصرف نیست . پس چرا وقتی شخصی برای گرفتن مجوز پرورش حیوانات وحشی داخلی مراجعه می کند، با مخالفت شدید مسئولان مواجه می شود. آیا درست است به متقاضی اجازه پرورش آهو را نمی دهند ولی اجازه پرورش کروکودیل نیل را می دهند؟

تشی

تشی از خانواده جوندگان است که وزن آن تا ۳۰ کیلوگرم می رسد و عمرش ۱۵ سال است. این حیوان گیاهخوار بوده و دوره آبستنی آن ۱۱۲ روز می باشد که موقع زایمان بچه ها با مو و چشمانی باز متولد می شوند و تا ۲ ماهگی شیر می خورند.
پرورش تشی به ۲ صورت باز یا بسته انجام می پذیرد.

پرورش در سیستم باز

در سیستم باز حیوان در داخل محیط گودی که دیواره های آن به عمق ۱ متر است قرار می گیرد. در این سیستم برای هر جفت از مولدین ۱۵ متر مربع فضا لازم است. گرچه تغذیه حیوان از گیاهانی که در داخل محوطه رشد می کنند صورت می گیرد، ولی به غذای کمکی نیز احتیاج دارد و برای شرب آنها بهتر است از آب جاری استفاده شود. در این سیستم حیوان فقط یک بار در سال و در موارد نادر ۲ بار در سال تولید مثل می کند. این سیستم دارای بازدهی پایینی می باشد ولی هزینه اولیه تاسیس سالن را ندارد.

پرورش در سیستم بسته

در این سیستم، ۲ نوع قفس طراحی شده است: قفس مولدین و قفس پرواربندی که بچه ها بعد از ۲ ماه از قفس مولدین به قفس پرواربندی انتقال داده می شوند.
در قفس مولدین، هر قطعه تشی به فضای ۲ در ۵ متر احتیاج دارد که دارای کفی بتونی می باشد .

امکانات قفس

اولین مسئله مهم برای قفس مولدین ایجاد لانه است. لانه باید به طول ۱ متر وبه عرض نیم متر بوده و در عمق نیم متری زمین کار گذاشته و شیب آن نیز ۳۰ درجه باشد. به علاوه لانه را بایستی در جوار یکی از دیوارها ساخت که از بیرون دریچه ای برای دستیابی به داخل لانه و یک دریچه در داخل در ورودی قفس وجود داشته باشد که در مواقع نظافت بسته شود. بستر لانه از کاه می باشد که به غیر از ۳ هفته بعد از زایمان هر هفته باید عوض شود .

قفس پرواربندی

فرق این قفس با قفس مولدین، انفرادی بودن آن است. علت انفرادی بودن لانه این است که حیوانات جوان مخصوصا نرها علاقه خاصی به جنگیدن وبازی کردن با هم را دارند و اگر در قفس جداگانه قرار نگیرند ممکن است پوست و تیغ حیوان آسیب ببیند .
نکته مهم این که هنگام ورود به قفس باید از چکمه بلند و یا یک چوب به اندازه یک متر استفاده کرد و علت این است که تشی و یا هر گونه جوجه تیغی دیگری قدرت تیغ پرتاب کردن ندارد و فقط در مقابله با خطر خود را به صورت توده در آورده و به بدن شخص مهاجم می کوبد که این امر باعث شکستن نوک تیغ ها و عفونت و در نهایت مرگ حیوان مهاجم می شود.

دوره تولید مثل در سیستم بسته

در این سیستم می توانیم ۴ بار در سال تولید توله داشته باشیم
یک راهکار برای پرورش تشی در فارم های کوچک
در کشور ما تشی را به عنوان یک آفت می شناسند و کشاورزان و باغداران وقتی با تشی مواجه می شوند آن را از بین می برند ولی می توان با هماهنگی مسئولان ذی ربط این حیوان را صید کرده و پرورش داد و بعد از دوران تولید تعداد تعیین شده ای را به طبیعت بازگرداند و مازاد را راهی بازار کرد. با این کار با کمترین مقدار سرمایه اولیه، هم اشتغال زایی کرده و هم جلوی انقراض نسل این حیوان را می گیریم.

ظروف غذایی حیوان

ظروف آب و غذای حیوان باید به گونه ای تعبیه گردد که فقط سر حیوان وارد آن شود . زیرا به این شکل آب و مواد غذایی آلوده نمی شود. نکته دیگر در مورد ظروف غذایی این که ظرف آب و غذا بایستی از هم فاصله داشته باشند زیرا تشی عادت دارد مقداری از غذای داخل دهانش را وارد آب کند . تشی علاقه خاصی به نمک دارد به صورتی که دیده شده است به چوب بری هایی که از نیترات سدیم استفاده می کنند نزدیک می شود. در طبیعت این حیوان نمک را از خاکهای شور و گیاهان آبی مثل زنبق به دست می آورد و به همین دلیل وجود یک سنگ نمک در داخل قفس برای بالا بردن ضریب تولید ضروری است. روشن کردن ۲ الی ۳ ساعت لامپ مادون قرمز نیز در افزایش بازدهی نقش به سزایی دارد.
تشی به علت رشد دندانها علاقه زیادی به جویدن اجسام دارد. برای مقابله با این امر می توانیم جنس ظروف را به گونه ای انتخاب کنیم که حیوان نتواند آنها را بجود و کار دیگر قرار دادن یک کنده درخت در داخل قفس است که می تواند به این مسئله کمک کند.

شرایط محیطی

دمای مناسب برای پرورش تشی بین ۲۰ الی ۲۵ درجه سانتیگراد است که اگر دما به پایین تر از ۱۲ درجه برسد حیوان فعالیت خود را کم می کند و تمایلی به تولید مثل ندارد. تهویه هوا باید منظم انجام پذیرد زیرا اوره متصاعد شده از ادرار حیوان ممکن است مشکلات تنفسی ایجاد کند . تشی به جریانات هوا حساس است و باعث بیماری حیوان می گردد.

تغذیه تشی

برای تغذیه تشی می توان از انواع ضایعات کشاورزی و پس مانده صنایع غذایی استفاده کرد. تشی علاقه وافری به سیب زمینی و میوه جات دارد. گاها دیده شده حتی از خرما نیز تغذیه میکند . البته در دوران شیر دهی باید کلسیم به جیره غذایی اضافه گردد تا حیوان مولد ضعیف نشود . هم چنین به جیره غذایی حیوانات جوان باید از موادی که پروتئین بالا دارند استفاده کرد تا به حداکثر رشد برسند. البته ما برای حیوانات جوان از سنگ نمک استفاده نمی کنیم. از نمک به عنوان چاشنی غذایی استفاده می کنیم. تشی های جوان به سنگینی آب بسیار حساس هستند.

نکته جالب

تشی های جوان معمولا بعد از تغذیه به صورت درازکش در کف قفس قرار می گیرند که باعث می شود افراد تصور کنند که حیوان بیمار است، ولی این امر یکی از نشانه های سالم بودن حیوان می باشد چون نشان می دهد که حیوان از کل ظرفیت معده خود استفاده کرده است.

حمل و نقل حیوان

برای حمل و نقل تشی باید به وسیله یک چوب سر پهن، ضربات ملایمی به حیوان وارد آورد که حیوان بعد از توده شدن به ظرف حمل ونقل انتقال پیدا کند. توجه کنید که به حیوان نباید بدون محافظ دست زد، زیرا حیوان حتی در حالت توده نیز با برخورد با اجسام خودش را به جسم می کوباند.
تشی ها بعد از ۴ ماه به وزن ۸ کیلو گرم می رسند که وزن ایده آل بازار است

کشتار حیوان

به علت توده شدن حیوان دسترسی به رگهای خونی سخت است و به همین سبب حیوان را به روی کمر خوابانده به صورتی که چاک توده به سمت بالا باشد به وسیله یک چاقوی سر خم یکی از رگهای گردنی را زده و بعد از خروج خون، حیوان ضعیف شده و به راحتی باز می شود و بعد رگهای خونی قطع شده لاشه به قسمت پوست کنی انتقال داده می شود، در این قسمت حیوان را به پشت می خوابانیم. فقط باید دقت کرد تیغ ها به سمت خواب خودشان قرار بگیرند تا به آنها آسیبی وارد نشود و بعد عمل پوست گیری انجام می پذیرد. باید موقع عمل پوست گیری به غدد مقعدی توجه کرد تا به آنها آسیبی وارد نشود زیرا در صورت بی دقتی به گوشت بو و طعم نا مطبوعی می دهد. وقتی پوست همراه با تیغ ها جدا شد، تیغ ها را با دقت به گونه ایی که به پوست آسیبی نرسد، جدا کرده و به مرحله دباغی انتقال می دهیم . بعد از خالی کردن امعا و احشا کمر را شکانده و لاشه را از روی همان شکستگی در سرد خانه به مدت ۴ تا ۵ ساعت آویزان می کنیم تا عمل خون گیری انجام پذیرد.
نکته
دباغی پوست حیوانات خاص مخصوصا در مقیاس صنعتی حتی در کشورهایی که مبدا پرورش حیوانات خاص هستند انجام نمی پذیرد. این کار تنها در کارخانجات شرکت الدا در کشور فرانسه انجام می گیرد.
محصولات تشی
اولین محصول تشی گوشت آن است که بعد ار عمل خون گیری با توجه به تقاضای بازار بسته بندی و راهی بازار می شود. از پوست تشی یکی از زیباترین و گرانترین چرم های دنیا به دست می آید. از تیغ و جمجمه تمیز شده تشی به عنوان لوازم لوکس تزئینی استفاده می شود از امعا و احشای تشی می توان برای تغذیه دام و طیور استفاده کرد.
بازار هدف
در پرورش حیوانات خاص مهمترین نکته پیدا کردن بازار هدف است. بازار هدف برای گوشت تشی کشورهای آسیای شرقی می باشد و در داخل همان طور که گفته شد می توان از آن به عنوان دارو استفاده کرد. بازار هدف برای چرم و تیغ و جمجمه، اروپا و آمریکای لاتین است.