سمگیری
از رایجترین روشهای سمگیری از کژدمها، استفاده از غده سمی
عقرب یا به عبارتی بند انتهایی دم
عقرب است. این بند انتهایی را غده سمی میگویند و نباید با دیگر بندهای دم
عقرب که پنج عدد هستند، اشتباه شود. برای سمگیری ابتدا غده سمی را از محل اتصال با آخرین بند دم (بند پنجم) قطع میکنند و آن را شستشو میدهند. سپس در دستگاههای خشککننده حدود یک ماه قرار میگیرد تا بهطور کامل خشک شود. پس از آن غدهها را در هاونهای بلورین میکوبند تا خرد شوند سپس با آب مقطر حل میکنند. محلول بهدست آمده را در سانتریفوژ قرار میدهند تا مایع محتوی سم جدا شود.
روش دیگر برای تهیه سم که به وسیله آن سم خالصتری تهیه میشود، استفاده از دستگاه شوک الکتریکی است. به این ترتیب که با استفاده از دو سر الکترودی که در طرفین غده سمی قرار میگیرند، شوک الکتریکی به جانور وارد میکنند که باعث میشود سم خالص به بیرون بریزد.
کژدمها زندهزا بوده و اغلب از نیمه تابستان تا نیمه پاییز میزایند و تعداد نوزادها بسته به نوع
عقرب از ۲ تا ۹۰ عدد متغیر است. در برخی از انواع
عقربها، نوزادان از سر خارج میشوند و در برخی دیگر نوزادان از دم. نوزادان پس از تولد خود را به سطح پشتی بدن مادر میرسانند و دست کم تا زمان نخستین پوست
اندازی نوزادان بر پشت کژدم مادر جابجا میشوند. در این هنگام اغلب به علت گرسنگی و نبود غذا، عقرب مادر از چند نوزاد خود به عنوان غذا استفاده میکند و بالعکس تغذیه بچهها از مادرشان.
تنفس
نیاز کژدمها به اکسیژن بسیار کم است؛ بهطوریکه میتوانند تا یک شبانه روز در عمق آب زنده بمانند یا این که ماهها در یک بطری در بسته زنده بمانند.
قلب
کژدمها قلبی لولهای شکل و دراز در سطح پشتی تنه دارند که تعداد انقباضهای آن بسته به گونه عقرب متفاوت است و از ۶۰ تا ۱۸۰ بار در دقیقه میزند
خون
خون عقربها دارای هموسیانین میباشد که به صورت مایعی روشن و حاوی مقدار زیادی مس است. خون کژدمها به علت وجود مس در مجاورت هوا اکسید میشود و از این رو به رنگ آبی یا سبز دیده میشود. خون عقربها سمی است؛ بهطوریکه اگر آن را به یک موش تزریق کنند موجب مرگ آن میشود.
بینایی
برخلاف تصور عدهای که کژدمها را کور میپندارند، این جانوران دارای قدرت بینایی هستند ولی فقط میتوانند اجسام را در فواصل چند سانتیمتری تشخیص دهند. کژدمها دارای یک جفت چشم میانی و ۲ تا ۵ عدد چشم جانبی هستند. چشمهای جانبی با وجود داشتن عصب بینایی فاقد قدرت دید هستند و به احتمال فقط میتوانند نور را تشخیص دهند.
نمادشناسی
کژدمها تقریباً در تمامی اسطورههای ملل مختلف نقش دارند و در نقش و نگارههای باستانی اغلب کشورهای مختلف با نقش عقرب برخورد میکنیم. این موجودات عجیب به دلیل ظاهر ترسناکی که دارند به عنوان نمادهای گوناگون کاربرد داشته و دارند. اما بیش از همه انسان کنجکاو است که درباره جانوران خطرناک به ویژه عقرب بیشتر بداند و چه بسا که همین کنجکاوی باعث شده که شایعات زیادی در رابطه با کژدمها پدید آید. این شایعات بیشتر به علت نبود اطلاعات رواج پیدا میکند و تقریباً تمامی آنها از نظر علمی بیاساس هستند.
خودکشی کژدمها
برخی تصور میکنند زمانی که عقرب در میان آتش محصور میشود یا در شرایط سخت قرار میگیرد، دم خود را بر بالای سرش میبرد و نیش را درون سرش فرو کرده و خودکشی میکند. اما این باوری غلط و فقط یک افسانه است و پایه علمی ندارد. در حقیقت، عقرب وقتی در میان آتش محصور میشود، با حرکات نیش زدن به اطراف میخواهد از خود دفاع کند و به عبارتی هر آنچه که در مقابلش است را نیش بزند و در این موقع نیز میخواهد آتش را نیش بزند که این تصور را پدید آورده که خودش را نیش میزند.
عقربها همانند جانوران دیگر در برابر هر شرایط سختی تا لحظه مرگ مقاومت میکنند و این شرایط بوجود آمدهاست که جان آنها را میگیرد؛ نه این که خودشان به ناچار خودکشی کنند. اما این که چرا عقربها در میان حلقه آتش میمیرند، به میزان مقاومت عقرب در برابر گرما بستگی دارد و علت آن بالا رفتن درجه حرارت اطراف است. به عبارت دیگر عقربها دمای بالا را نمیتوانند تحمل کنند و بیشتر آنها در دمای ۴۰ درجه به بالا میمیرند ولی در عوض دمای بسیار پایین و در حد صفر درجه را به خوبی تحمل میکنند. علت مرگ عقرب در حرارت بالا به دلیل از دست دادن سریع آب بدن، انعقاد همولنف و انسداد عروق و مجاری است.
مشاورمشاغل جدید,طرح توجیهی,مشاغل پولساز...
ما را در سایت مشاورمشاغل جدید,طرح توجیهی,مشاغل پولساز دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : airanscorpiond بازدید : 336 تاريخ : دوشنبه 22 بهمن 1397 ساعت: 15:25